က်ေနာ္ဗ်ာ အခုတေလာ ဟာသ စာေတြ သိပ္ ေရးလုိ႕ မရဘူး ၿဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ
က်ေနာ္ ကုိယ္မွာ ပူးကပ္ေနတဲ့ စာေရးခ်င္တဲ့ ၀ိညာဥ္လဲ ဘယ္သူဆီ သြားကပ္ေနလဲ
သိေတာ့ပါဖူးဗ်ာ
ဒါနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ၿမဳိ႕က အာရုံဆြမ္းေလာင္းအသင္းရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥ
အလုပ္ေလးေတြလုပ္ရင္း
သေဘၤာမတက္ရေသးခင္ေလး ကုသုိလ္ ဆက္ေနမိတယ္ဗ်ာ(မုိက္ထားတာေတြ
မ်ားေနၿပီကုိ)
ဒီလုိနဲ႕ ဆြမ္းေလာင္းၿပီးတဲ့ မနက္ခင္းေလး တခုမွာ စာသင္သား ရဟန္းေတြ
သတင္းသုံးတဲ့
စာသင္တုိက္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းကုိ က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းတစု
ဆြမ္းခ်ဳိင့္ သြားပုိ႕က်တယ္
ေရနံေခ်း သုတ္ထားလုိ႕
မဲေမွာင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းအုိအုိၾကီးရဲ႕ ေနာက္ေဖးအစြန္းဘက္က မီးဖုိခန္းေလးထဲမွာေတာ့
ကုိယ္ရင္ေလးေတြ ကေတာ့ ေခြ်းသံလုံးလုံးနဲ႔ ၊ပထမေတာ့ က်ေနာ္လဲ
ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိ မီးခုိးတအူအူ
ၿဖစ္ေနတဲ့ မီးဖုိေပၚက
ဟင္းရည္အုိးၾကီးတခုကုိ ေတြ႕ေလရဲ႕ နဂုိတည္းက က်ေနာ္ဆုိတဲ့ ေကာင္က
စပ္စုတတ္တဲ့ ၀သီက ပါေလေတာ့ စၿပိီး လႊတ္ၿပီေပါ့(က်ေနာ္
သူငယ္ခ်င္းေတြက ေလေၾကာရွည္တဲ့က်ေနာ္
ကုိ တခုတခု စေၿပာတာနဲ႔ လႊတ္ၿပီ
ဆုိၿပီး ေနာက္တတ္က်လုိ႕ပါ)
ကုိရင္ေလး ဘာဟင္းအိုးလဲဗ်
ကုိရင္ေလးေတြကလဲ ၿပန္ၿပီး ဟာ ဒကာၾကီးကလဲ ဒါေတာင္ မသိဖူးလား
ဟင္းေပါင္းအုိးေလ
ေအာ္ ဟုတ္ေပသားပဲ ခုမွ က်ေနာ္လဲ ခုမွသတိထားမိတယ္ မေန႕က
လွဴဒါန္းထားတဲ့
ဆြမ္းဟင္းေပါင္းစုံကုိ ေရေရာၿပီး သားစုိး(ေရာသမေမႊ)လုပ္ထား တာပဲကုိ
က်ေနာ္လဲ
ဒီေလာက္ေတာ့ မေ၀းပါဖူး က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ ေတာ့ ဘာကုိ သြားေတြးမိလဲ ဆုိေတာ့
ဒီဟင္းေလးအုိးၾကီးဟာ အယူအဆ ေပါင္းစုံ တဲ့ စာအုပ္ၾကီးတခု၊လူမွုဳ ဆက္ဆံေရး
မီဒီယာ တခု
ဆုိပါေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕က ဒီဟင္းေလးအုိးကုိ စားသုံးတဲ့ ေနရာက
စဥ္းစားမိတယ္
ငါတုိ႕ဟာ ခ်ဳိ ခ်ဥ္ ဖန္ ခါး အအီ အစိမ့္ ကုိ ကုိယ္လုိရာကုိ
ဆြဲယူ
စားသုံးနူိင္တာပဲလုိ႕ ေတြ႕လုိက္မိတယ္ ဒီအုိးထဲမွာ ၀က္သားလဲ ပါသလုိ ၾကက္ရုိးလဲ
ပါနူိင္တယ္ ၀က္သားမစားသူ အတြက္ ၾကက္သား မစားသူ အတြက္ ဆုိၿပီး သီးၿခား
ရွိမေနဖူး (ငါးဟင္းစားရင္
အရုိးႏႊံတဲ့ နည္းေတာ့ သိက်မွာပါ ဒါမွ စူးရင္လဲ တမ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ)
ဒါဟာ ၿမန္မာမူ၊ ၿမန္မာဟန္ အစစ္ေပပဲ လုိ႕အပုိသေဘာ ေတြးလုိက္မိေသးတယ္
စိတ္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ဖူးတဲ့
စာထဲက ႏွီးေဒါင္းလန္း ၾကီး နဲ႕
ထမင္း၀ုိင္း စားက်တဲ့ ဓေလ့ ဟာ လဲ က်ေနာ္တုိ္႕
လူမ်ဳိးမွာပဲ ရွိတယ္
ဒီလုိခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဓေလ့စရုိက္ ေတြနဲ႕
က်ေနာ္တုိ႕ ေတြ (ဘာေၾကာင့္မ်ား
)လူအခ်င္းခ်င္း အဆင္မေၿပ က်တာလဲ ဆုိၿပီး
စိတ္ထဲလဲ မခ်င့္မရဲ ၿဖစ္မိတယ္ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲဗ်ာ အေၾကာင္းရင္းမွန္ကုိ
စဥ္းစားလုိ႕ကို မရနူိင္ေအာင္ပါပဲဗ်ာ(သိပ္မၾကာေသးခင္ကာလက
ဆုံးသြားတဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာေပပညာရွင္ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ေၿပာတဲ့ စကား တခြန္းကုိ
သတိရမိတယ္ “ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြ သာရွိတယ္”ဆုိတဲ့ စကားစုေလး ရဲ႕
က်ယ္ၿပန္႕မွဳေလးကုိ
က်ေနာ္ေတာ့ ၿဖစ္ၿပီးသြားတဲ့ ၿဖစ္စဥ္တုိင္းမွာ အစားထုိးလုိ႕
သုံးသပ္မိတယ္
တကယ္ေတာ့ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ေဆြမ်ဳိးေတြခ်ည္းပဲလုိ႕ ေတြးလုိက္မိတယ္
စိတ္ထဲက……
ကဲ ေၿပာခ်င္တာလဲ ေၿပာလုိ႕ ၀ ၿပီေနာ္ က်ေနာ္ ဘာကုိ ဆုိလုိခ်င္တယ္
ဆုိတာ ေပါက္တဲ့သူလဲ ေပါက္မွာပါ ဆဲခ်င္က်တယ္ ဆုိရင္လဲ
က်ေနာ္ ေဖ့ဘြက္စ္ေ၀ါ(FaceBook
Wall) မွာ သာ လာေရာက္ ဆဲေတာ္မူက်ပါလုိ႕
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း နဲ႕ကုိ ဖိတ္ေခၚ သမွဳ ၿပဳပါတယ္ဗ်ာ
က်ေနာ္ရဲ႕
အထီးအမ၊အတုအစစ္၊အေၾကာင္အၾကား ၊ သံေခ်းေကာင္နဲ႕ ဆီေခ်းေကာင္ ပညတ္
သေဘာ မခြဲၿခားလုိ
တဲ့ စိတ္ရင္းအေၿခခံ ေၾကာင့္
က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ေဖ့ဘြက္(Face Book)ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ ရင္ဖြင့္သူတုိ႕ရဲ႕
စိတ္ထြက္ေပါက္၊အထီးက်န္ဆန္တဲ့ သူေတြ အတြက္ လူရႊင္ေတာ္၊ ဗဟုသုတရွာေဖြသူ
တုိ႕ အတြက္ အဘိဓာန္၊
နူိင္ငံေရးသမားေတြ အတြက္ ၀ါဒ ၿဖန္႕ေရး အသုံးခ် မီဒီယာ၊
က်ေနာ္တုိ႕လုိ ဟုိမေရာက္ ဒီမေရာက္
စာေရးစာဖတ္ တဲ့ ဘုန္းၾကီးသားေတြ အတြက္
လက္စမ္းစာေရးရာ ေက်ာက္သင္ပုန္း၊စိတ္တူကိုယ္တူ
ရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္
စာေပ ေဖ့ဘြက္ ႏွီးေဒါင္းလန္းၾကီး
မွာ အတူတကြ လက္ရည္တၿပင္တည္း
စားသုံးက်ပါစုိ႕လားဗ်ာ၊၊
မ်ဳိးငယ္(၁၂.၉.၂၀၁၃)
