ပင္လယ္ေပ်ာ္

လူေတြက သေဘၤာသားဆုိရင္ ဒီလုိၿမင္တတ္က်တယ္ ကဗ်ာမေရးတတ္လုိ႕ စကားေၿပ ေလးပဲ ေရးၿပီးတင္လုိက္တယ္ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ လူေတြက ၿငဳစူစူ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ အူတူတူ ငနဲ လုိ႕ ထင္ေနက်တယ္ ေလာကကုိ ရွဳၿမင္ရင္ အမွန္တရားကုိ ၿမတ္နူိးတတ္လုိ႕ ငါတုိ႕ကုိ မွန္တဲ့သူ ရြာၿပင္ထြက္ ဆုိသလုိ “လူဂြစာ”လုိ႕ အမည္ကင္ပြန္းတတ္က်ၿပန္ေရာ ေနထုိင္မေကာင္းလုိ႕ ေဆးခန္းၿပရင္ေတာင္ ဟုိလုိလုိ၊ဒီလုိလုိ အထင္ခံရတဲ့ လူတန္းစား ေနာက္ လူေတြရဲ႕ အၿပဳံးနဲ႕ သတ္တာကုိ ခံရ သလုိ ေကာင္မေလး အခ်ဳိ႕ရဲ႕ အမုန္းနဲ႕ရက္စက္တာလဲ ခံရနူိင္တယ္ လစာထုတ္လုိ႕ ေငြလြဲရင္ အိမ္သူရဲ႕ ခ်ဳိလြင္တဲ့ အသံေတြက မနက္တုိင္း ေသာက္ရတဲ့ အင္နာဗြန္(Enervon C)ထက္ ပုိ စြမ္းသဗ် ငါတုိ႕ သေဘၤာမွာ နာဖ်ားလုိ႕ တမ္းတမိတာ အေမ့ေမတၱာနဲ႕ ၾကဳိတုိက္တဲ့ ဆန္ၿပဳတ္ေရ က်ဲက်ဲေလး ပါ အေမ တခါတေလ အေမနဲ႕ ဖုန္းေၿပာလုိ႕ ငါ့ သားၾကီး သာဓုေခၚပါ ေၿပာတုိင္း ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးရၿပန္ေရာ သေဘၤာေပၚမွာ တရားအသံေတြ ၾကားႏူိင္ သလို ဟားတဲ့ အသံေတြ ရွိက်ေန မယ္ ငုိေၾကြးၿခင္းေတြရဲ႕ တဘက္ၿခမ္းမွာ ရယ္ေမာသံေတြက ေသခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ေနက်လိမ့္ မယ္ အံကုိၾကိတ္ မာန္ကုိ ႏွိပ္ခဲ့ရတဲ့ေန႕ေတြ မွာ စိတ္ နာက်င္ မွဳေတြ ရႏူိင္တယ္ ရက္စ္ဆား(Yes Sir)တထုပ္ ၀ယ္တက္လာၿပီး အေပၚေရာက္မွ ဖားဂုံညင္း လုိ က်င့္ၾကံေနတဲ့သူေတြ ကုိလဲ ေတြ႕ရႏူိင္တယ္ ရွိးသားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ ရွိေပ့မဲ့ တခါတေလ ငါ ဆုိတဲ့ အတၱနဲ႕ ပညာမာန ကုိ ေရွတန္း တင္ မိ တတ္က် တယ္ စပါကတ္တီ(Sapagati) နဲ႕ မုန္႕ဟင္းခါး ကုိ မလဲ နူိင္တဲ့ ငါ အေမ့ရင္ခြင္ ရွိတဲ့ ငါ့ဇာတိ ေတာၿမဳိ႕ေလးကုိ ၿပန္လာခဲ့ၿပီ အေမ့သားေမာင္ ပင္လယ္ေပ်ာ္ မ်ဴိးငယ္(၉.၇.၂၀၁၃)